Konserwatywna Partia Kanady
| ||
| Państwo |  Kanada
| |
| Skrót | CPC | |
| Lider | Andrew Scheer | |
| Data założenia | 7 grudnia 2003 | |
| Adres siedziby | 720-130 Albert Street Ottawa, Ontario | |
| Ideologia polityczna | konserwatyzm, federalizm | |
| Poglądy gospodarcze | liberalizm gospodarczy | |
| Liczba członków | 259 010 (2017)[1] | |
| Członkostwo międzynarodowe |
Międzynarodowa Unia Demokratyczna | |
| Barwy | niebieski | |
| Obecni posłowie | 97 / 338 | |
| Obecni senatorowie | 32 / 105 | |
| Strona internetowa | ||
Kanada
.svg) Ustrój i polityka Kanady Ustrój polityczny
Konstytucja
Monarcha
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna
| |
Portal  Kanada
| |
Konserwatywna Partia Kanady - partia polityczna, utworzona w 2004, działająca w Kanadzie na poziomie federalnym.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Powstała przez połączenie dwóch konserwatywnych partii: Kanadyjskiego Sojuszu Reformatorsko-Konserwatywnego i Postępowo-Konserwatywnej Partii Kanady.
Tymczasowym przewodniczącym został młody konserwatywny polityk z Alberty, Stephen Harper, który także po wyborach utrzymał przywództwo partii. Pod jego przewodnictwem w wyborach roku 2004 partia konserwatywna zdobyła 29,6% głosów i 99 z 308 mandatów poselskich, stając się największą partią opozycyjną.
W kolejnych wyborach 23 stycznia 2006 jego partia wygrała wybory zdobywając 36,25% głosów i 124 mandaty.
Partia Konserwatywna ponownie wygrała wybory parlamentarne w październiku 2008 , zdobywając 37.6% głosów i 143 mandaty (z 308). Wyniki te były lepsze od tych w poprzednich wyborach w 2006 (36.27% i 124 mandaty), ale nie pozwolą partii na utworzenie rządu większościowego.
Aktualnym liderem partii jest Andrew Scheer, wybrany na to stanowisko 27 maja 2017[2].
Założenia programowe[edytuj | edytuj kod]
Podstawowymi postulatami politycznymi, z którymi partia ruszyła do kampanii wyborczej 2004 roku, były:
- Kwestie społeczne:
- zniesienie praw do zawierania małżeństw homoseksualnych;
- ograniczenie prawa do aborcji;
- ograniczenie dwujęzyczności urzędów;
- zaostrzenie kar dla przestępców, także młodocianych.
- Kwestie gospodarcze:
- cięcia podatkowe;
- dalsza liberalizacja gospodarcza.
- Sprawy międzynarodowe:
- zbliżenie z USA;
- wzrost aktywności na arenie międzynarodowej.
- Inne:
- wzrost nakładów przy jednoczesnej liberalizacji służby zdrowia;
- wzrost nakładów na zbrojenia;
- ograniczenie administracji.
Poparcie[edytuj | edytuj kod]
| Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty (Izba Gmin) | Zmiana |
|---|---|---|---|---|
| 2004 | 29,63% | - | 99 | - |
| 2006 | 36,27% |  6,64
|
124 | 25
|
| 2008 | 37,6% | 1,33
|
143 | 19
|
| 2011 | 39,62% | 2,02
|
166 | 23
|
| 2015 | 31,89% |  7,73
|
99 | 60
|
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Eric Grenier: 259,010 eligible to vote in Conservative leadership race (ang.). [dostęp 2018-08-30].
- ↑ Strona internetowa Konserwatywnej Partii Kanady: Andrew Scheer. 2017. [dostęp 2017-06-07].
- ↑ IPU PARLINE database: CANADA (House of Commons), election archives, www.ipu.org [dostęp 2017-11-24].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Konserwatywna Partia Kanady. conservative.ca. [dostęp 11 grudnia 2010].
